1. پایداری مواد خام
ظروف الیاف بامبو
بامبویک منبع تجدیدپذیر با سرعت رشد سریع است. به طور کلی، می تواند در 3-5 سال بالغ شود. کشور من دارای منابع فراوان بامبو است و به طور گسترده توزیع می شود که تضمین مواد اولیه کافی برای تولید ظروف الیاف بامبو را فراهم می کند. علاوه بر این، بامبو می تواند دی اکسید کربن را جذب کند و در طول رشد خود اکسیژن آزاد کند که تأثیر مثبتی بر روی محیط زیست دارد.
نیاز زمین نسبتا کمی دارد و می توان آن را در زمین های مختلف مانند کوهستان کاشت. برای منابع زمین قابل کشت با محصولات غذایی رقابت نمی کند و می تواند از زمین های حاشیه ای برای ارتقای تعادل اکولوژیکی استفاده کامل کند.
ظروف پلاستیکی
عمدتا از محصولات پتروشیمی به دست می آید. نفت یک منبع تجدید ناپذیر است. با استخراج و استفاده، ذخایر آن مدام در حال کاهش است. فرآیند استخراج آن باعث آسیب به محیط زیست محیطی مانند ریزش زمین، نشت نفت دریایی و غیره می شود و همچنین انرژی و منابع آب زیادی را مصرف می کند.
2. تجزیه پذیری
الیاف بامبوظروف غذاخوری
تخریب آن در محیط طبیعی نسبتا آسان است. به طور کلی، می تواند در عرض چند ماه تا چند سال به مواد بی ضرر تجزیه شود و در نهایت به طبیعت بازگردد. برای مدت طولانی مانند ظروف پلاستیکی باقی نمی ماند و باعث آلودگی پایدار خاک، بدنه های آبی و غیره می شود. به عنوان مثال، در شرایط کمپوست، ظروف الیاف بامبو می توانند به سرعت تجزیه شده و توسط میکروارگانیسم ها مورد استفاده قرار گیرند.
پس از تخریب، می تواند مواد مغذی آلی خاصی را برای خاک فراهم کند، ساختار خاک را بهبود بخشد و برای رشد گیاه و چرخه اکوسیستم مفید باشد.
ظروف پلاستیکی
تخریب بیشتر ظروف پلاستیکی دشوار است و ممکن است صدها یا حتی هزاران سال در محیط طبیعی وجود داشته باشند. مقدار زیادی از ظروف پلاستیکی دور ریخته شده در محیط جمع می شود و "آلودگی سفید" را تشکیل می دهد و به چشم انداز آسیب می رساند و همچنین بر نفوذپذیری هوا و حاصلخیزی خاک تأثیر می گذارد و مانع از رشد ریشه گیاهان می شود.
حتی برای ظروف پلاستیکی تجزیه پذیر، شرایط تخریب آن نسبتاً سخت است و به دما، رطوبت و محیط میکروبی خاص و غیره نیاز دارد و اغلب دستیابی به اثر تخریب ایده آل در محیط طبیعی دشوار است.
3. حفاظت از محیط زیست فرآیند تولید
ظروف الیاف بامبو
فرآیند تولید عمدتاً از فناوری پردازش فیزیکی مانند خرد کردن مکانیکی بامبو، استخراج الیاف و غیره بدون افزودن مواد افزودنی شیمیایی بیش از حد و آلودگی نسبتاً کمتر به محیط استفاده می کند.
مصرف انرژی در فرآیند تولید نسبتا کم است و آلاینده های منتشر شده نیز کمتر است.
ظروف پلاستیکی
فرآیند تولید به انرژی زیادی نیاز دارد و آلاینده های مختلفی از جمله گازهای زائد، فاضلاب و پسماندها را منتشر می کند. به عنوان مثال، ترکیبات آلی فرار (VOCs) در طول سنتز پلاستیک ها تولید می شوند که محیط اتمسفر را آلوده می کنند.
برخی از ظروف پلاستیکی ممکن است در طول فرآیند تولید، نرم کننده، تثبیت کننده و سایر مواد شیمیایی اضافه کنند. این مواد ممکن است در حین استفاده آزاد شوند و باعث آسیب احتمالی به سلامت انسان و محیط زیست شوند.
4. مشکل بازیافت
ظروف الیاف بامبو
اگرچه سیستم بازیافت فعلی ظروف الیاف بامبو کامل نیست، زیرا جزء اصلی آن الیاف طبیعی است، حتی اگر نتوان آن را به طور موثر بازیافت کرد، می تواند به سرعت در محیط طبیعی تخریب شود و مانند ظروف پلاستیکی برای مدت طولانی انباشته نخواهد شد. .
با توسعه فناوری، پتانسیل خاصی برای بازیافت مواد الیاف بامبو در آینده نیز وجود دارد. می توان از آن در کاغذسازی، تخته فیبر و سایر زمینه ها استفاده کرد.
ظروف پلاستیکی
بازیافت ظروف پلاستیکی با چالش های زیادی مواجه است. انواع مختلف پلاستیک باید به طور جداگانه بازیافت شوند و هزینه بازیافت آن بالاست. علاوه بر این، عملکرد پلاستیک‌های بازیافتی در طول فرآیند پردازش مجدد کاهش می‌یابد و برآورده کردن استانداردهای کیفیت مواد اصلی دشوار است.
تعداد زیادی از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی به میل خود دور ریخته می شوند که بازیافت آنها به صورت متمرکز دشوار است و در نتیجه نرخ بازیافت پایینی دارد.